آرتریت روماتوئید باعث درد و ورم مفاصل کوچک انگشتان دست، مچ دست، پاها و زانوها می شود. هدف از درمان این بیماران عبارت است از کاهش التهاب و درد مفاصل، افزایش عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب و بد شکل شدن مفاصل.

روماتولوژیست، یک پزشک متخصص است که در درمان غیرجراحی بیماری های روماتیسمی، به خصوص آرتریت، تخصص دارد.

روماتولوژیست مهارت خاصی در درمان بثورات بدون علت، تب، آرتریت، کم‌خونی، ضعف، کاهش وزن، خستگی، درد عضلات یا مفاصل، بیماری خودایمنی و آنورکسیا دارد.

تشخیص آرتریت روماتوئید

- پزشک علائم را از بیمار می پرسد، مفاصل را بررسی می کند، پوست را از نظر وجود گره روماتوئید معاینه می کند و قسمت های دیگر بدن را برای وجود التهاب، بررسی می کند.

- آزمایش خون و تصویربرداری با استفاده از اشعه X

- آرتروسنتز: در این روش، مایع مفصلی را با سوزن و سرنگ استریل شده برمی دارند و برای مطالعه به آزمایشگاه می برند. گاهی اوقات به همراه این روش، داروی کورتیزون را نیز تزریق می کنند تا التهاب مفصل و سایر علائم را کاهش دهد.

درمان آرتریت روماتوئید

هیچ درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد.

هدف از درمان این بیماران عبارت است از کم کردن التهاب و درد مفاصل، بالا بردن عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب و بد شکل شدن مفاصل.

درمان شامل ترکیب داروها، استراحت کردن، ورزش های قدرتی مفاصل، محافظت کردن از مفاصل و آموزش دادن به بیمار و اطرافیان بیمار راجع به این بیماری می باشد.

داروهای ضددرد مانند استامینوفن و همینطور پمادهایی که بر روی پوست مالیده می شوند نیز اغلب مفید می باشند.

استفاده از اشک مصنوعی و دستگاه بخور، درمان مناسبی می باشد.

قطره های چشم نیز برای جلوگیری از خشک شدن چشمان موثر می باشند (تحت نظر پزشک).

دلایل آرتروز بستگی به نوع آرتروز دارد. دلایل شامل آسیب (که منجر به استئوآرتریت)، عدم تعادل متابولیکی (مانند نقرس)، عوامل ارثی، عفونت باکتریایی و ویروسی و همچنین ضعف سیستم ایمنی بدن (مانند آرتریت روماتوئید) می‌باشد.

نشانه‌ها و علائم آرتریت

درد و کاهش عملکرد مفاصل جزو نشانه‌های آرتریت می‌باشند. ورم مفاصل به وسیله سفتی، قرمزی و گرمی مفاصل مشخص می‌گردد.

نشانه‌ها می‌تواند شامل تب، ورم غده‌ای (ورم گره‌های لنفاوی)، کاهش وزن، خستگی، احساس کسالت و گاهی هم نشانه‌هایی از خوب کار نکردن یک عضو (مثل ریه، قلب و یا کلیه‌ها) باشد.

تشخیص بیماری آرتریت

آزمایش خون، ادرار، مایع مفصلی و یا x-ray (اشعه ایکس) در تشخیص بیماری کمک می‌کنند.

تفاوت آرتریت روماتوئید با استئوآرتریت

آرتریت روماتوئید اغلب مفاصل کوچک بدن مثل مچ دست و پا را مبتلا می‌کند، ولی استئوآرتریت، مفصل زانو، ران و کمر را درگیر می‌کند.

آرتریت روماتوئید، یک بیماری خود ایمنی می‌باشد که بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد و باعث آسیب به غضروف و استخوان می‌گردد. آرتریت روماتوئید در میان زنان شایع‌تر است.

علت این بیماری مشخص نیست، ولی داشتن سابقه فامیلی و سیگار کشیدن در ایجاد آن موثرند.

آب مروارید

این بیماری وابسته به سن است كه  در آن عدسی های چشم آسیب می بینند و اگر عدسی ها تحت عمل جراحی تعویض نشوند، در نهایت به كوری منجر می شود. البته در افرادی هم كه به خوبی تغذیه شده اند ، این بیماری دراثر قرار گرفتن در معرض نورآفتاب، آسیب اكسیداتیو، عفونت های ویروسی، مواد سمی و اختلالات ژنتیكی عارض می شود . درایالت متحده آمریكا حدود 46 درصد از افراد 75 تا 85 ساله به این بیماری مبتلا هستند، درحالی كه فقط 5 درصد آنها در سنین 52 تا 64 سال به این بیماری مبتلا می شوند. مواد مغذی آنتی اكسیدانی ممكن است دربه حداقل رساندن میزان آسیب چشمی كمك كنند.

التهاب مفاصل

شایع ترین نوع آن، تحلیل مفاصل (Osteoarthritis ) است كه مفاصل دردناك می شود. درخلال حركت كردن ، انتهای استخوان ها به طور طبیعی توسط غضروف ها ومایع لغزنده اطراف محافظت می شود. با افزایش سن ، استخوان ها شكننده ، مفاصل بی شكل و دردناك شده و حركت مشكل می شود. این بیماری میلیون ها نفر درجهان، به ویژه افراد مسن را تحت تأثیر قرار داده است. رژیم غذایی ، غذا یا مكمل های ویژه ای برای پیشگیری ، درمان و رهایی از تحلیل مفاصل شناخته نشده است. البته دربسیاری از موارد مصرف چای آلفا آلفا، مكمل های آمینواسیدی، كلسیم ، مس ، روغن كبد ماهی ، ویتامینD، لسیتین ، اینوزیتول ، عسل ، پاراآمینوبنزوئیك ، شاهی آبی ( كاكوتی ) ومخمر، میوه تازه و سیر توصیه شده است، كه این مواد نیز تاثیرچندانی نداشته اند. ارتباط شناخته شده ای نیز بین تحلیل مفاصل واضافه وزن وجود دارد.

نوع دیگر التهاب مفاصل، روماتیسم مفصلی است كه ارتباط نزدیكی با رژیم غذایی دارد. دراین بیماری سیستم ایمنی به اشتباه به پوشش استخوان ها حمله می كند. عملكرد سیستم ایمنی به تغذیه كافی بستگی دارد و رژیم ناكافی ممكن است، این نوع التهاب مفاصل را به همراه داشته باشد. این احتمال وجود دارد كه در برخی افراد، مواد غذایی مشخصی بتواند سیستم ایمنی را به این حمله تحریك كند. مصرف شیر و لبنیات، روماتیسم مفصلی را دربرخی افراد تشدید می كند. اسیدهای چرب اُمگا- 3 ، نظیرEPA ( اسید ایكوزاپنتاانوئیك) كه درماهی یافت می شود، سبب تخفیف عوارض این بیماری می شود.

آرتریت پسوریازیس

آرتریت پسوریازیس، یک بیماری مزمن می باشد. در این بیماری مفاصل و پوست التهاب پیدا می کنند. پسوریازیس یک مشکل پوستی می باشد که عبارت است از: پوسته پوسته شدن و قرمز شدن پوست در ناحیه بیمار.

حدود 10 درصد افرادی که دارای پسوریازیس می باشند، دارای التهاب مفاصل نیز می باشند. درد، سفتی و ورم مفاصل از جمله علائم اصلی این بیماری می باشد.

این علائم می تواند هر قسمتی از بدن شما را تحت تاثیر قرار دهند، از جمله: انگشتان دست و پا و ستون فقرات.

افراد در معرض خطر آرتریت پسوریازیس

این بیماری در هر سنی و جنسی دیده می شود، اما معمولا بیماران مبتلا 30 تا 50 ساله می باشند.

حدود 40 درصد افراد مبتلا به این بیماری، دارای سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات پوستی و یا مفاصل بوده اند.

اگر شما دارای والدین مبتلا به این بیماری باشید، سه برابر بیشتر از دیگران، احتمال ابتلا به این بیماری را خواهید داشت.

اگر بیماری پسوریازیس را داشته باشید، یکی از بزرگترین عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری را دارید.

علل آرتریت پسوریازیس

هنگامی که سیستم ایمنی بدن، با سلول ها و بافت های سالم می جنگد، آرتریت پسوریازیس بوجود می آید. پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی باعث التهاب در مفاصل و پوست می گردد.

تغییرات خاص در سیستم ایمنی بدن نیز برای ابتلا به این بیماری مهم می باشد. برای مثال کاهش سلول های ایمنی به نام سلول های کمک کننده T در بیماران مبتلا به ایدز، ممکن است نقش مهمی را در بیماران مبتلا به پسوریازیس بازی کند.

برای بررسی علت این بیماری، محققان عوامل عفونی و عوامل محیطی را نیز مد نظر دارند.

یکی از مشکلاتی که اغلب سالمندان از آن رنج می‌برند، درد مفاصل است.

شایع‌ترین نوع این ناراحتی‌ها، از فرسایش و تحلیل مفاصل می باشد كه با بروز این مشکل، مفصل دردناك شده و اجازه حرکت و راه رفتن را از افراد سالمند سلب می‌کند.

در طی حركت كردن، انتهای استخوان‌ها به طور طبیعی توسط غضروف‌ها و مایع لغزنده اطراف آنها محافظت می‌شود که با افزایش سن، استخوان‌ها شكننده، مفاصل بی‌شكل و دردناك، و حركت مشكل می‌شود.

این بیماری میلیون‌ها نفر در جهان، به ویژه افراد مسن را تحت تأثیر قرار داده است. رژیم غذایی، غذا یا مكمل‌های ویژه‌ای برای پیشگیری، درمان و رهایی از تحلیل مفاصل شناخته نشده است.

البته در بسیاری از موارد مصرف مكمل‌های آمینواسیدی، كلسیم، مس، روغن كبد ماهی، ویتامینD، لسیتین، اینوزیتول، عسل، پاراآمینوبنزوئیك، شاهی‌آبی (كاكوتی) و مخمر، میوه تازه و سیر توصیه شده است، كه این مواد نیز تاثیر چندانی نداشته‌اند.

ارتباط شناخته شده‌ای نیز بین تحلیل مفاصل و اضافه وزن وجود دارد. لذا كاهش وزن اضافی برای افراد مبتلا به درد مفاصل بسیار مهم ‌است، زیرا مفاصل برای تحمل وزن بالا، تحت فشار قرار می گیرند.

نوع دیگر التهاب مفاصل، روماتیسم مفصلی است كه رابطه نزدیكی با رژیم غذایی دارد. در این بیماری، سیستم ایمنی به اشتباه به پوشش استخوان‌ها حمله می‌كند. عملكرد سیستم ایمنی به تغذیه كافی بستگی دارد و رژیم ناكافی ممكن است، این نوع التهاب مفاصل را به همراه داشته باشد.

این احتمال وجود دارد كه در برخی افراد، مواد غذایی خاصی بتوانند سیستم ایمنی را به این حمله تحریك كنند. مصرف شیر و لبنیات، روماتیسم مفصلی را در برخی افراد تشدید می‌كند. اسیدهای چرب اُمگا 3 كه در ماهی یافت می‌شوند، سبب تخفیف عوارض این بیماری می‌شوند.