برای درمان اضطراب دو روش دارو درمانی “توسط روان پزشک” و رفتار درمانی “همراه با تغییر بینش ” موثر است . یکی از روش های موثر این است که در انتهای هر روز علل اضطراب خود را در طول روز بشناسید و اهمیت آن را با میزان اضطرابی که برای شما ایجاد کرده بسنجید. از خود سئوال کنید آیا واقعا چنین موضوعی تا این حد به استرس و تنش نیاز داشت؟ اگر در آن موقع فردی به شما هشدار می داد که این موضوع اهمیتی ندارد چه راهکاری را برای آرام تر شدن به کار می بستید؟این تمرین را تا یک هفته در پیش بگیرید. پس از آن لازم است در زمان داشتن استرس همین تمرین را عملی کنید. سنجش فوق را انجام دهید و در صورتی که میزان اضطراب موجو با عامل به وجود آورنده تطابق ندارد خود را به آرامش دعوت کنید. از جمله راهکارهایی که می تواند در آن لحظه اضطراب شما را کاهش دهد تغییر فکر از موضوع مورد نظر، تنفس عمیق و آرام، تغییر موقعیت، سر را به سمت بالا نگه داشتن، کند نمودن سرعت رفتار و گفتار و …توجه نکردن: سعی کنید با خاطرات گذشته زندگی نکنید و به آن چیزی که می توانید تغییر دهید، فکر کنید و مابقی را در مسیرش به حال خود رها کنید. فکر کردن به مسائلی که کنترل آن در دست شما نیست تنها انرژی شما را به هدر می دهد. تکنیک رها کردن یکی از بهترین راه های کاهش اضطراب شماست. صحبت کردن با دیگران: مشکلات خود را با دوستانتان در میان بگذارید یا با کسی که باعث ایجاد ژرف‌شدگی در شما می‌شود مشورت بکنید. تخلیه روانی عامل بسیار مهمی برای کاهش احساسات منفی و سبک شدن است. در این صورت مطمئن باشید اضطراب کمتری را تجربه خواهید کرد و از سلامت روانی بیشتری بهره‌مند خواهید شد.به ذهن خود استراحت بدهید. تجسم یک منظره‌ی زیبا می‌‌تواند ذهن شما را از یک موقعیت استرس زا دور کند. هر گاه فرصت کردید، چشم های خود را ببندید و مکانی آرام و زیبا را در ذهن خود مجسم کنید. سعی کنید تمام جزئیات آن مکان را احساس کنید. ( نوای دلنشین، منظره‌ی زیبا، عطر دل انگیز و … ) همچنین می‌‌توانید با خواندن یک کتاب و یا گوش کردن به یک موسیقی آرام و دلنشین، اضطراب را از خود برانید. سرگرمی مورد علاقه‌ی خود را پیدا کنید و به طور منظم به انجام آن بپردازید. ورزش، کارهای هنری، رسیدگی به گل‌ها و باغچه و … در زمانی‌که مضطرب هستید می‌‌تواند شما را آرام کند و انرژی بیشتری به شما بدهد. به خاطر داشته باشید که جسم و روح جدایی ناپذیرند.
در لحظه باشید! به طور مثال بهتر است که هنگام صرف شام با خانواده به جای نگرانی برای قرار ملاقات روز آینده با پزشک تان، به غذا، جمع خانواده و صحبت تان فکر نمایید.برای انجام هر کاری، زمان مشخصی را اختصاص دهید. زمانی که با تلفن صحبت می کنید، به جای انجام همزمان کارها، بهتر است به راحتی بنشینید و به مکالمه خود تمرکز کنید و نیز زمانی که با کامپیوتر کار می کنید به کار یا پروژه دیگری نپردازید. بهتر است که ابتدا کار نخست را به اتمام برسانید سپس به کار دیگری بپردازید. کمک کردن به دیگران باعث می شود تا بسیاری از مشکلات خودتان هم برایتان حل شود و در ضمن باعث ارتباط اجتماعی بیشتر نیز می گردد. ایمان مذهبی و خوش بینی به تلقی انسان از جهان شكل خاصی می دهد، به این نحو كه آفرینش را هدفدار و هدف را خیر و تكامل و سعادت معرفی می كند. طبعاً این طرز تلقی از جهان دید انسان را نسبت به نظام كلی هستی و قوانین حاكم بر آن خوش بینانه می سازد. لازم به تذكر است كه یكی از راههای تقویت این خوش بینی استفاده از لحظه هاست.از آنجایی که افراد شاد بیشتر از دیگران مایل به کمک دیگران کمک هستند، هم یاری با دیگران، شادی و رضایت فرد را افزایش می دهد.یکی از تحقیقات حاکی از آن است که کمک داوطلبانه باعث افزایش شادی، رضایت از زندگی، عزت نفس، تسلط بیشتر به زندگی، سلامت بدنی و کاهش اضطراب می شود.به دست آوردن رضایت در زندگی برای بهداشت روانی لازم است و این رضایت تنها در سایه ایمان به خدا كسب می شود. فردی كه ایمان دارد كه تنها باید خدا را راضی كند دیگر نگران راضی كردن دیگران از خود نیست. فردی كه برایش رضایت كسب شود و كسب رضایت برای دیگران برای او مهمتر از كسب رضایت برای خودش باشد از نظر عاطفی رشد یافته است. از ترس و اضطراب و تنش نسبتاً راحت است. بر مشكلات غلبه می كند و به سوی مقصد پیش می تازد.کلیه عوامل اضطراب زا را در روند زندگیتون بشناسید. گاهی ادامه یک فکر، یک طرز تفکر، بودن با یک فرد تنش زا، انجام برخی فعالیت ها و …. می تواند شما را مضطرب کند. سعی کنید در صورت امکان تنش موجود را به راه حلی مفید ختم کنید تا استرس از بین برود مثل تغییر یک طرز تفکر عرفی اذیت کننده، و در غیر این صورت سعی کنید خود را از عامل استرس زا دور نگه دارید.اضطراب موجود بر زودرنجی شما می افزاید لذا هم باید این اضطراب درمان شود و هم در نظر داشته باشید که زودرنجی به مواقعی اختصاص می یابد که ما انتظارات زیادتر از توان از محیط و اطرافیان داریم. اگر دیگران را در همین شرایطشان بپذیریم و انتظار و توقع خود را تعدیل کنیم کمتر از رفتار و گفتار آنها می رنجیم. در نهایت پس از یکماه با ارزیابی اضطرابتان اگر بهبودی نسبی نداشتید باید از دارو درمانی استفاده کنید.
